Koşarak kaçtığım hep kendimmişim meğer
İncinmez sandığım her yanımda kocaman keder
Belki durup dururken
Belki hiç beklemezken
Bir sarılsan geçer

Yollarım dikenli taşlı ellerimde
Fotoğrafın yüzünde aynı gülümseme 
Sormadım neden sonumuz geldi böyle
Çok yazık.

Kollarım yuvan sarardı gökyüzünde 
Yıldızım ağlarsan düşer ellerine
Korkmadım karanlığınla yüzleşmeye
Parladım.

Her şey yolundaymış peki bu yalnızlık neden?
Belki gitmek zorundaydın, fakat bu dünyaya bedel
Belki gelip geçerken
Belki yol üstündeyken
Bir kez uğrasan yeter

Yollarım dikenli taşlı ellerimde
Fotoğrafın yüzünde aynı gülümseme 
Sormadım neden sonumuz geldi böyle
Çok yazık.

Kollarım yuvan sarardı gökyüzünde 
Yıldızım ağlarsan düşer ellerine
Korkmadım karanlığınla yüzleşmeye
Parladım